 |
بخوان به نام پروردگارت که [همه آفریده ها را] آفریده؛ |
 |
[همان که] انسان را از علق به وجود آورد. |
 |
بخوان در حالی که پروردگارت کریم ترین [کریمان] است. |
 |
همان که به وسیله قلم آموخت، |
 |
[و] به انسان آنچه را نمی دانست تعلیم داد. |
 |
این چنین نیست [که انسان سپاس گزار باشد] مسلماً انسان سرکشی می کند. |
 |
برای اینکه خود را بی نیاز می پندارد. |
 |
بی تردید بازگشت به سوی پروردگار توست. |
 |
مرا خبر ده، آیا آن کسی که باز می دارد، |
 |
بنده ای را هنگامی که نماز می خواند؟ |
 |
مرا خبر ده، اگر این بنده نمازگزار بر راه راست باشد |
 |
یا [دیگران را] به پرهیزکاری وادارد؟ [آیا آن بازدارنده سزاوار کیفر سخت نیست؟] |
 |
مرا خبر ده، اگر این بازدارنده [دین را] تکذیب کند و [از فرمان حق] روی برگرداند [مستحق می ازات سخت نیست؟!] |
 |
مگر ندانسته که قطعاً خدا [همه کارهایش را] می بیند؟ |
 |
این چنین نیست که می پندارد [که ما کارهایش را زیرنظر نداریم،] اگر [از کارهایش] باز نایستد، به شدت موی جلوی سرش را می گیریم [و به سوی دوزخ می کشانیم.] |
 |
[آری] موی جلوی سر دروغگوی خطاپیشه را |
 |
پس [اگر بخواهد] اهل می لس و انجمنش را [برای یاری دادنش] فرا خواند، |
 |
ما هم به زودی مأموران آتش دوزخ را فرا می خوانیم. |
 |
این چنین نیست [که بتواند برای نجات خود کاری کند] ، هرگز از او اطاعت مکن، و سجده کن و به خدا تقرب جوی. |